#จดมาสรุปเป็นข้อ #ธุรกิจแบ่งปัน #busguy
➼ ผู้นำบางคนมีความเชื่อว่า เมื่อได้สั่งการลูกน้องให้ทำงานแล้ว ทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างที่เขาสั่ง จนการสั่งการกลายเป็นความสำเร็จที่กล่าวอ้างกับคนอื่นๆ อยู่เป็นประจำ
➼ แต่การสั่งการของคนเก่งกับคนไม่เก่งนั้น ผลลัพธ์มักจะเกิดขึ้นกันไปคนละทิศทาง คนเก่งรู้ว่าอะไรสั่งการได้ อะไรที่สั่งแล้วอย่างไรมันก็ทำไม่ได้. ทั้งนี้ ถ้าเป็นคนเก่งรอบรู้ในวงการนั้นดี การผูกขาดการตัดสินใจก็ย่อมทำให้งานเดินหน้าไปได้อย่างรวดเร็ว จนอาจเกิดความสำเร็จมากกว่าที่จะตัดสินใจภายใต้ประชาพิจารณ์.
➼ ทั้งนี้คนที่มีสติปัญญาโดยทั่วไปมักต้องการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเรื่องต่างๆ อยากช่วยคิดก่อนตัดสินใจ ดังนั้นเมื่อเจอคนที่ชอบสั่ง คนทำงานมักไม่รู้ว่าที่ได้รับการสั่งการมานั้นจะทำให้เกิดผลได้อย่างไร.
➼ การสั่งการตามความปรารถนาของคนสั่ง กับสั่งการตามความรู้ความเข้าใจในงานนั้นถือเป็นคนละเรื่อง ไม่เกี่ยวกัน. การสั่งตามความรู้ความเข้าใจในการงานจะสั่งเมื่อเห็นหนทาง แต่สั่งตามปรารถนาจะสั่งโดยไม่รู้หนทางที่จะไปสู่การบรรลุผลตามการสั่งการ.
➼ มีงานวิจัยแสดงถึงว่า ถ้าคนที่ชอบสั่งการทำงานอยู่นานระยะหนึ่ง อาการนี้จะกระจายลงสู่การบริหารในระดับรองลงมา กลายเป็นวัฒนธรรมมการนำองค์กรที่เป็นพิษ คือ ผู้บริหารทุกระดับจะแปลงร่างกลายเป็นจอมสั่งการ จนไม่มีที่เหลือให้กับการช่วยกันคิด ช่วยกันทำ.
อ้างอิง: "สั่งการมากแต่ผลงานไม่มี" บวร ปภัสราทร, กรุงเทพธุรกิจ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น