#จดมาสรุปเป็นข้อ #ธุรกิจแบ่งปัน #busguy
➼ ความมั่นคง คือ ความปลอดภัย ปราศจากอันตรายคุกคาม ซึ่งถือเป็นเรื่องที่สำคัญเรื่องหนึ่งในทศวรรษนี้. การจะจัดการให้เกิดความมั่นคงได้จึงต้องดูว่ามีความเสี่ยงใดที่จะมาคุกคามเราได้.
➼ การถดถอยของความร่วมมือของคนในชาติ ถือเป็นความเสี่ยงที่เราเผชิญมากที่สุดความเสี่ยงหนึ่ง. โดยมีแนวโน้มอยู่แล้วก่อนเกิดวิกฤต และวิกฤตโควิดที่ผ่านมายิ่งทำให้สถานการณ์แย่ลง.
➼ ทั้งนี้เมื่อแต่ละประเทศมองตนเอง พยายามสำรวจจุดอ่อนเพื่อลดการพึ่งพาจากภายนอก เกิดความรู้สึกชาตินิยม มีการจับกลุ่มทางรัฐศาสตร์ตามผลประโยชน์และความสนใจแบบโจ่งแจ้ง ทำให้ความเป็นอันหนึ่งเดียวของโลกลดลง รวมถึงความร่วมมือ เกิดการกีดกันกลุ่มที่ไม่ใช่เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์เดียวกัน.
➼ ภัยทางสังคม เป็นอีกหนึ่งความเสี่ยง โดยก่อนหน้าวิกฤตโควิด เราก็มีประเด็นเรื่องของความเหลื่อมล้ำ โดยเฉพาะความเหลื่อมล้ำทางรายได้ เทคโนโลยี และโอกาส. พอเกิดวิกฤต ความเหลื่อมล้ำก็ยิ่งขยายมากขึ้น.
➼ การแบ่งขั้วเลวร้ายลงจากนโยบายประชานิยม การให้ข้อมูลที่ผิด และความสุดขั้วสุดโต่ง โดยมีตัวเร่งคือ "สื่อโซเชียล" ทั้งนี้ โควิดยังทำให้ความเครียดทางรมณ์เพิ่มขึ้น ทำให้ความมั่นคงทางอารมณ์ของประชากรลดลง.
➼ นอกจากนี้ พอเราพบปัญหาเฉพาะหน้ามาให้จัดการแก้ไข สิ่งที่คนจะละเลยหรือหย่อนยาน คือ วินัยในการจัดการกับความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมและภูมิอากาศของโลก.
อ้างอิง: "ถึงเวลาทบทวนความมั่งคง" วิวรรณ ธาราหิรัญโชติ, กรุงเทพธุรกิจ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น