อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ กับ การพัฒนาของไทย (s.366)

#จดมาสรุปเป็นข้อ #ธุรกิจแบ่งปัน #busguy

.
➼ อุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ถือเป็นอุตสาหกรรมหลักที่มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศ อีกทั้งยังเป็นสินค้าส่งออกอันดับ 1 ของไทย โดยมีสัดส่วนมากถึงราว 26% ของมูลค่าการส่งออกสินค้าทั้งหมดในปี 2020

➼ อุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ยังถือเป็นอุตสาหกรรมพื้นฐานในการต่อยอดไปสู่อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ (Smart Electronics) ซึ่งถือเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมเป้าหมายของพื้นที่ EEC ในกลุ่ม First S-Curve ที่มุ่งเน้นขับเคลื่อนภาคอุตสาหกรรมการผลิตของไทยให้สามารถเติบโตสอดคล้องไปกับความต้องการของตลาดในโลกยุคดิจิทัล

➼ อุตสาหกรรมฯ ในปัจจุบันยังเป็นการผลิตสินค้าระดับกลางน้ำที่มีมูลค่าเพิ่มไม่มากนัก อาทิ แผงวงจรไฟฟ้า เซมิคอนดักเตอร์และวงจรพิมพ์ เป็นต้น ขณะที่ผู้ประกอบการไทยส่วนใหญ่ก็ยังเป็นเพียงผู้รับจ้างประกอบโดยไม่ได้มีเทคโนโลยีเป็นของตนเอง

➼ ไต้หวัน ถือเป็นประเทศต้นแบบในการพัฒนาอุตสาหกรรมฯ เพราะมีจุดเริ่มต้นมาจากการเป็นฐานการประกอบชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์เช่นเดียวกับไทย แต่สามารถพัฒนาจนก้าวไปสู่การเป็นประเทศผู้นำระดับโลกได้

➼ สิ่งที่ภาครัฐต้องเร่งบูรณาการคือ การพัฒนาบุคลากรและแรงงานที่มีศักยภาพและมีทักษะเฉพาะด้านอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อให้สามารถออกแบบและพัฒนาสินค้าที่เชื่อมโยงกับทิศทางการเติบโตของอุตสาหกรรมฯ ในอนาคตและระบบอัจฉริยะต่างๆ ได้

➼ นอกจากนี้การให้แรงจูงใจให้นักลงทุนต่างชาติเข้ามาลงทุนตั้งฐานการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่มีมูลค่าสูง จะสนับสนุนให้เกิดการถ่ายทอดเทคโนโลยีมายังผู้ประกอบการในประเทศ สอดรับเป้าหมายการยกระดับศักยภาพของอุตสาหกรรมฯ เพื่อก้าวไปสู่การเป็นศูนย์กลางในการผลิตอุปกรณ์และระบบอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่สำคัญของอาเซียน และการมีเทคโนโลยีเป็นของตัวเองในปี 2027

อ้างอิง: "อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ อนาคต-ความท้าทายศก.ไทย" นงนภัส โกฏิวิเชียร SCB EIC, กรุงเทพธุรกิจ